در آستانه ۸ مارس روز جهانی زن، جا دارد نگاهی موشکافانه بیاندازیم به معضل کمبود نیروی زن در عرصه سیاسی و حزبی در جامعه ایران;
با مرور تاریخچه جنبش سیاسی زنان ایران پیش از انقلاب ۵۷ و بعد آن، با وجود اینکه امروزه درصد بیشتری از زنان ایران به دانشگاه ها راه یافته اند و قشر تحصیلکرده زن در تمام عرصه های اجتماعی، فرهنگی، هنری بسیار فعال هستند، اما جای بسی تاسف است که در دنیای سیاست ما حضور پر رنگی از زنان ایرانی را مشاهده نمی کنیم!
قبل از انقلاب ۵۷ زنان در حوزه سیاست فعالیت چشمگیری داشتند. تشکل های سیاسی زنان احزاب مختلف، از جمله حزب توده، سازمان چریکهای فدایی خلق و همچنین مجاهدین خلق، برنامه های منظم و مدونی برای رشد، فعالیت و همچنین آموزش زنان در زمینه سیاسی داشتند; از جمله ایجاد تشکل زنان، مجله و نشریه مختص به زنان. به خصوص کادر زنان در عرصه های مختلف حزبی بسیار فعال و مستقل ظاهر می شدند.
متاسفانه بعد از انقلاب ۵۷ با وجود رشد و فعالیت روز افزون زنان در فعالیت های مدنی، محیط زیستی، فرهنگی، حقوق بشری و به طور خاص حقوق زنان و کودکان، هنوز کمبود زنان و بانوان در زمینه فعالیت های سیاسی بسیار محرض است.
چرا زنان جامعه ایران با وجود فعال بودن در عرصه های مختلف اجتماعی علاقه ای به شرکت و فعالیت در عرصه سیاسی ندارند؟
امروزه ما شاهدفعالیت، رشد و پیشرفت زنان به تنهایی و یا جمعی
، گروهی در همه زمینه های اجتماعی هستیم، زنها فعالیت های چشمگیری چه به صورت مجزا و چه در همکاری با NGO ها و سازمانهای حقوق بشری و غیره دارند، ولی تمایل به شرکت در زمینه سیاسی بسیار کمرنگ است. یکی از دلایل آن میتواند فرهنگ مرد سالاری نهادینه شده در جامعه ایران باشد، که به زنان اجازه رشد و دیده شدن در بستر سیاسی جامعه و تشکل های سیاسی و حزبی را نمی دهد و زنان از طرف سیاسیون مرد از حمایت های کافی برای عرضه کردن فعالیت های سیاسی خویش برخوردار نیستند.
روز ۸ مارس می تواند سرآغازی باشد برای تفکر و تأمل بیشتر جامعه سیاسی مردان ایران که با اندیشه پیرامون این معضل، چاره اندیشی کرده و در فکر اصلاح عملکرد جنسیت گرایانه حاکم بر این عرصه باشند.
دوام و بقای سیاسی هیچ حزب و سازمانی بدون وجود فعال و مستمر زنان امکان پذیر نیست. اکنون در جوامع پیشرفته زنان نقش اصلی و محوری در حیات سیاسی احزاب و سازمانهای سیاسی کشورها بازی می کنند.
جامعه سیاسی ایران بیش از پیش نیازمند فعالیت و حضور گسترده و برجسته زنان در این برهه زمانی حساس می باشد.
سحر شهیار-کنشگران آزاد ایران
